تمرینات قدرتی با لوازم ورزشی بدنسازی فواید متعددی را به همراه دارد که از جمله آنها باید برجسته شود: بهبود عملکرد حرکتی، عملکرد ورزشی، خودانگاره، شرایط سلامتی و کیفیت زندگی، و پیشگیری از آسیب شناسی ها و بیماری ها ( کوپلند و همکاران، 2019 ؛ رویز، 2008). ؛ Seguin و همکاران، 2013).
با توجه به اهمیت آن، جامعه علمی علاقه مند به مطالعه عوامل مختلف تعیین کننده بهبودهای ذکر شده قبلی بوده است. انجمن‌هایی مانند انجمن ملی قدرت و حالت‌سازی، کالج آمریکایی پزشکی ورزشی، انجمن بین‌المللی تمرینات قدرتی، انجمن قلب آمریکا یا انجمن پزشکی آمریکا برای پزشکی ورزشی به طور مرتب گزارش‌هایی حاوی توصیه‌هایی در مورد توسعه این ظرفیت منتشر می‌کنند.
آنها همچنین اهمیت زیادی را هم در زمینه ورزش و هم در زمینه سلامت برجسته می کنند. اما، با این حال، برنامه ریزی تمرینات قدرتی گاهی از رویکردهای علمی فاصله می گیرد و اغلب به افسانه های دروغین، مدهای زودگذر یا فلسفه های پرشور پاسخ می دهد ( لوپز-مینارو، 2002).
به این ترتیب، برخی از سردرگمی ها در بین افرادی که کارهای قدرتی انجام می دهند، ایجاد می شود، افرادی که اغلب از موثرترین روش تمرین برای رسیدن به اهداف خود بی اطلاع هستند.
در تمرین خود بارگذاری، از خود بدن به عنوان مقاومت برای انجام کار در برابر نیروی گرانش استفاده می شود. طرفداران آن دفاع می کنند که این روش به تمرین ها اجازه می دهد تا با ویژگی های آنتروپومتریک هر فرد تطبیق داده شوند، به طوری که امکان دستیابی به فردی سازی بیشتر وجود دارد.
آنها همچنین استدلال می کنند که از آنجایی که حرکات در یک زنجیره بسته انجام می شود، مشارکت چندین گروه عضلانی در هر تمرین مطلوب است. مزیت دیگری که به خود بارگذاری نسبت داده می شود، اثربخشی آن در بهبود قدرت نسبی، تعادل و کنترل وضعیتی است. از سوی دیگر، نقطه ضعف اصلی که به آنها نسبت داده می شود، دشواری در کمی کردن حجم کار است ( هاریسون، 2010 ).
