لباس ضد اسید دو تکه به لباسی گفته می‌شود که جایگزین یا پوشاننده لباس شخصی می‌شود و برای محافظت در برابر یک یا چند خطر طراحی شده است، اساساً: صدمات وارده به بدن در اثر تهاجمات خارجی. خطرات سلامتی یا ناراحتی ناشی از استفاده از لباس های محافظ.
به طور معمول، استفاده از لباس ها و تجهیزات محافظ بهره وری را کاهش می دهد و ناراحتی کارگران را افزایش می دهد. همچنین می تواند به کیفیت آسیب برساند، زیرا لباس های محافظ نرخ خطا را افزایش می دهد.
لباس های محافظ مواد شیمیایی و مقاوم در برابر شعله ما را وادار می کند تا یک سری قوانین کلی را در رابطه با تضادهای اجتناب ناپذیر بین راحتی کار، کارایی و حفاظت در نظر بگیریم. راه حل بهینه انتخاب حداقل درجه لباس و تجهیزات حفاظتی لازم برای انجام ایمن کار است.
پیکربندی لباس محافظ بسته به کاربرد مورد نظر آن بسیار متفاوت است. با این حال، اقلام معمولی تقریباً همیشه شبیه به اقلام معمولی (شلوار، ژاکت، مقنعه، چکمه، و دستکش) هستند.
در کاربردهایی مانند مقاومت در برابر شعله یا جابجایی فلزات مذاب، از عناصر خاصی مانند شلوار، دستبند و پیش بند ساخته شده از الیاف یا مواد طبیعی یا مصنوعی، تصفیه شده یا تصفیه نشده استفاده می شود (نمونه تاریخی آزبست است). لباس‌های محافظ در برابر خطرات شیمیایی معمولاً تولید تخصصی‌تر هستند.
لباس های محافظ معمولاً بر اساس خطر خاصی که برای محافظت در نظر گرفته شده است طبقه بندی می شوند. بنابراین و به طور کلی می توان انواع لباس های محافظ زیر را در نظر گرفت:لباس محافظ در برابر خطرات مکانیکی
تهاجمات مکانیکی که این نوع لباس در برابر آنها طراحی می شود اساساً شامل خراش، سوراخ، بریدگی و ضربه است.
در حال حاضر مواد تشکیل دهنده این نوع لباس ها p-aramids مانند کولار یا توارون و سایر الیاف مصنوعی است. اکنون لباس های تخصصی مقاوم در برابر برش (همچنین دستکش) برای کارهایی مانند برش گوشت، جابجایی شیشه و جنگل کاری (با اره های زنجیری) وجود دارد. ویژگی‌های این لباس‌ها بر اساس مقاومت ضروری در برابر برش یا گنجاندن توده کافی از الیاف برای گیر کردن قطعات متحرک (به عنوان مثال اره‌ای) است.
