در اتحادیه اروپا، معاینه سنگ‌نگاری سنگ نمای ساختمان سفید طبق روشی که در EN 12407 ارائه شده است (موسسه استاندارد بریتانیا، 2007) انجام می‌شود. یک استاندارد آمریکایی (WK2609) در حال حاضر در حال توسعه است (ASTM International, 2006).
همچنین ممکن است راهنمایی از انجمن بین المللی مکانیک سنگ (1977) و BS 5930 (موسسه استاندارد بریتانیا، 1999) گرفته شود. معاینه پتروگرافی ترکیبی از معاینه بصری و کم توان در نمونه دستی و بررسی دقیق‌تر میکروسکوپی با توان بالا در بخش نازک (و گاهی اوقات نمونه جلا داده شده) است.
پس از ورود به آزمایشگاه، نمونه سنگ ابتدا در شرایط دریافتی با استفاده از چشم غیر مسلح و میکروسکوپ استریو زوم کم توان با بزرگنمایی تا 60× مورد بررسی قرار می گیرد.
ویژگی های سنگ مشاهده شده در این مرحله شامل رنگ، سختی نسبی، پارچه، اندازه دانه، شکاف های باز و پر شده، منافذ و حفره ها و وجود ماکروفسیل ها می باشد.
معاینه اولیه برای تعیین مناسب‌ترین مکان برای برش‌های نازک (و احتمالاً نمونه‌های صیقل‌شده) برای بررسی بیشتر و دقیق‌تر میکروسکوپی با قدرت بالا استفاده می‌شود. بخش های نازک از برش هایی که روی هر بستر، شکاف یا دانه بریده شده اند، تهیه می شوند.
ویژگی های سنگ تعیین شده در مقطع نازک شامل شناسایی کانی های تشکیل دهنده و درجه هوازدگی است. اگر کانی های مات (مانند پیریت، ایلمنیت، مگنتیت) وجود داشته باشد، نمونه های صیقلی را می توان آماده کرد تا امکان بررسی آنها در نور بازتاب شده فراهم شود. اطلسی برای کمک به شناسایی میکروسکوپی کانی های مات توسط مارشال و همکاران ارائه شده است. (2004).
نسبت مواد معدنی مختلف موجود در یک سنگ ممکن است تقریباً با مقایسه بصری با نمودارهای استاندارد تخمین زده شود. نسبت مواد معدنی را می توان با شمارش نقطه ای با دقت بیشتری تعیین کرد. اگر آزمایش میکروسکوپی برای تعیین تعریف سنگ نگاره سنگ کافی نباشد، ممکن است بررسی های بیشتری لازم باشد.
تکنیک‌های مناسب شامل آنالیز کانی‌شناسی توسط XRD، که تخمین‌های نیمه کمی از نسبت‌های کانی را ارائه می‌دهد، و آنالیز XRF، که آنالیز عنصری دقیقی را ارائه می‌دهد.
